- Charakterystyczne cechy sfinksa
- brak sierści
- dopuszczalne jest bardzo krótkie owłosienie na nosie,-uszach, ogonie (u samców na jądrach)
- uszy duże, odstające
- skośne oczy (w kształcie cytryny)
- głowa smukła, podłużna
- nos i kości policzkowe mocno zarysowane
- dobrze zbudowane ciało, szeroka klatka piersiowa
- ma długie łapy i ogon
- Budowa
- Głowa jest średniej wielkości, o kształcie spłaszczonego klina z harmonijnymi zaokrągleniami (kształt przypomina cytrynę). Nos jest średniej długości z silnym zagłębieniem u nasady. Oczy duże i szeroko rozwarte są ustawione lekko skośnie i w dużej odległości od siebie. Powinny być zielone lub brązowe jak orzechy laskowe. Uszy są duże i sterczące, szerokie u nasady. Powinny być osadzone nie za wysoko i nie za nisko, raczej nieowłosione, zwłaszcza wewnątrz małżowiny usznej.
- Skóra sfinksów jest w dotyku ciepła, w niektórych miejscach, takich jak okolice barków, stawów tylnych kończyn oraz szyi i głowy, wyraźnie pofałdowana. Im więcej sfinks ma fałd na skórze, tym cenniejszy jest dla hodowli. Szczątki futra na końcu ogona lub na brzuchu są dopuszczalne. Większość sfinksów wcale nie ma wąsów, u niektórych są ich resztki. Przypomina w dotyku zamsz. Na pyszczku, uszach, stopach, ogonie i grzbiecie pojawia się delikatny meszek.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL